مخترع ایرانی موفق شد یک قلب مصنوعی با نوعی نوآوری خاص و با استفاده از خاصیت مغناطیسی قلب بسازد که از پیچیدگی شگفتانگیزی برخوردار بوده و تفاوت بسیاری با نمونههای قبلی دارد.
به گزارش درمانا، قلب عضو پر تلاش و حیاتی بدن است و با ۲.۵ میلیارد تپش نزدیک به ۱.۵ میلیون بشکه خون را به طور متوسط در طول عمر هر فرد به تمام بدن پمپاژ میکند. این عضو حیاتی ممکن است به دلایل مختلف نتواند وظیفه خود را به درستی انجام دهد و به اصطلاح نارسا شود و در این شرایط است که درمانهای دارویی و جراحی همچون پیوند قلب برای بیمار الزامی میشود.
گاهی برای بیماران درمانهای دارویی و جراحی نتیجهبخش نیست و قلب امکان انجام وظیفه ندارد یا در برخی از جراحیهای قلب، نیاز است که قلب برای مدت زمانی متوقف شود و در این شرایط باید دستگاهی وظیفه قلب را انجام دهد. مجموع عوامل، محققان و پزشکان را بر آن داشت تا وسیلهای با عملکرد مشابه قلب اختراع کنند.
ابداع قلب مصنوعی هر چند دستاورد پزشکی مهمی برای بشریت محسوب میشود ولی بهترین آنها هنوز نتوانسته بیشتر از چند ماه در بدن بیمار باقی بماند، انواع خارج سینهای قلبهای مصنوعی نیز ساخته شده که مشکلات خاص خود را دارد و زندگی با آنها برای بیمار ساده نیست. این پیشرفتها همواره با هزینههای هنگفت، محدودیتها و عوارض فراوان همراه بوده است.
اخیرا قلب مصنوعی هیدرو مگنتیک توسط محمد سید حسینی مخترع ایرانی به ثبت رسید. این اختراع با توجه به سیستم پیچیده و مرتبط با خواص قلب انسان طراحی شده و با سایر اختراعات پیشین متفاوت و کاملا عملی است و موجب شده تا در سال ۲۰۲۳ به عنوان برترین اختراع سال در زمینه پزشکی شناخته شده و برنده مدال طلای مسابقات مخترعین در ژنو شود.
سید حسینی روز دوشنبه درباره این دستگاه گفت: ساخت این قلب بر اساس نوعی فناوری پیشرفته است که از زمان تسلا آغاز و اینک با نبوغ خاصی کشف شده است و آغازگر شیوهای جدید برای درمان بیماریهای انسان و ساخت اعضای مصنوعی است.
وی تاکید کرد: این اختراع به منظور کسب درآمد نبوده و انگیزه آن خیرخواهانه و کمک به انسانهاست اما برای رشد و توسعه به حمایت مالی و معنوی نیاز دارد.
این مخترع ایرانی درباره مزیتهای این اختراع اظهار داشت: این قلب مصنوعی ۶ مزیت نسبت به دیگر قلبهای مصنوعی موجود دارد که به عنوان مهمترین آن، میتواند هنگام پیوند، سایز شود در نتجه برای هر سن و وزنی با هر فضای قفسه سینه، قابل استفاده است.
وی افزود: این قلب سیستم انعقادی را تحریک نکرده و باعث اثرات نامطلوب مانند لیز خون بیمار نمیشود و نیاز به مصرف ضد انعقادها ندارد، بنابراین از بروز لخته و خونریزی جلوگیری میکند. همچنین این قلب سیستم ایمنی بدن را تحریک نکرده بنابراین نیاز به مصرف داروی سرکوب در ایمنی ندارد و احتمال پس زدن و عفونتهای فرصتطلب به حداقل میرسد.
سید حسینی تصریح کرد: این قلب مصنوعی، عملکرد و ساختمان ساده و نوآورانه دارد که احتمال خرابی یا کار نکردن را به صفر میرساند، تولید انبوه آن بدون نیاز به سفارش قبلی یا پرورش آزمایشگاهی امکانپذیر است و در کمتر از دو ساعت و به طور اورژانسی برای هر فرد قابل نصب بوده و طی یک جراحی قلب باز، قابل نصب است.
به گفته این محقق، پذیرش این قلب مصنوعی برای بدن بیمار بسیار ساده و امکانپذیر است، حس بدی در بیمار ایجاد نمیکند و سازگاری بدن با عضو جدید بسیار راحت است.
سید حسینی درخصوص دیگر مزیت این قلب مصنوعی گفت: این قلب کاملا هوشمند طراحی شده و با کمک سیستمهای شارژ نوین مغناطیسی، شارژ و به کمک وای فای به سیستم بهداشتی و تیم جراحی متصل شده و ۲۴ ساعته تحت کنترل است.
وی با بیان اینکه این دستگاه در ایران و سازمان جهانی مالکیت معنوی، ثبت اختراع شده است، افزود: در بحث تجاریسازی این اختراع با معاونت علمی، فناوری و دانشبنیان ریاست جمهوری مذاکراتی انجام و مقرر شده به عنوان طرح ملی اجرا شود و معاونت علمی، سرمایهگذار این طرح را معرفی کند.
مخترع ایرانی مهمترین مشکل در مسیر این اختراع را تامین منابع مالی برای ساخت آن دانست و گفت: برای ساخت این نمونه بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان منبع مالی نیاز داریم تا پس از ساخت نمونه نخست، تحقیقات لازم از این طریق انجام شود البته برای تولید انبوه، به منابع مالی کمتری نیاز است.
وی یادآور شد: این اختراع سال گذشته ثبت و در مسابقات ژنو، مدال طلا گرفت و به عنوان برترین اختراع سال ۲۰۲۳ معرفی شد اما به دلیل مسائل امنیتی جزئیات آن اعلام نشد و من هم به عنوان مخترع این طرح ترجیح میدهم این اختراع در داخل کشور عملیاتی شود.