محققان اعلام کردند که یک پیس‌میکر (ضربان‌ساز) قلبی آزمایشیِ کوچک‌تر از یک دانه برنج را می‌توان با سرنگ وارد بدن و با نور فعال کرد و این قابلیت را دارد که بعد از استفاده و در صورتی که دیگر به آن نیاز نداشته باشیم، در بدن حل شود.
ضربان‌دهی توسط یک دستگاه کوچک، نرم، انعطاف‌پذیر، بی‌سیم و قابل پوشیدن روی قفسه سینه بیمار کنترل می‌شود. هنگامی که دستگاه ضربان قلب نامنظم را تشخیص می‌دهد، به طور خودکار یک پالس نوری را از طریق پوست، استخوان سینه و ماهیچه‌های بیمار می‌تاباند تا ضربان‌ساز را فعال کند.
این ضربان‌ساز برای بیمارانی طراحی شده است که فقط به ضربان‌دهی موقت نیاز دارند و دارای اجزای زیست سازگاری است که به طور طبیعی در مایعات بدن حل می‌شوند.
محققان تاکنون این دستگاه را روی حیوانات بزرگ و کوچک و قلب‌های اهدا شده از سوی انسان‌های فوت شده آزمایش کرده‌اند.
ایگور افیموف مسوول این مطالعه از دانشگاه نورث وسترن گفت: نوزادانی که به دلیل نقایص مادرزادی قلب تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند، تنها حدود هفت روز به ضربان‌ساز نیاز دارند تا زمانی که قلبشان بهبود یابد. این هفت روز کاملا حیاتی است/نیچر
